Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008

Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΣΕ ΑΤΟΜΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ


Στο λυκαύγες του 21ου αιώνα ο στρατός συνεχίζει να αποτελεί το πιο αντιδραστικό μέσο επιβολής των σύγχρονων αυτοκρατοριών. Ο ρόλος του πάντα στο προσκύνιο είτε σαν κατασταλτικός μηχανισμός, είτε σαν διπλωματικό μέσο σε διεθνές συμφωνίες, συντελλεί στο σύγχρονο δόγμα του warfaire που επιβάλλει κάθε στιγμή τουλάχιστον ενα πόλεμο για τη διαιώνιση της λειτουργίας της οικονομίας.

Για την ανάγκη αυτής της αντίληψης οι λαοί μετατρέπονται καθημερινά σε αναλώσιμο υλικό πολέμου για τα νύχια του κάθε αρπακτικού. Προβάλλοντας το τρίπτυχο πατρίς-θρησκεία-οικογένεια διμιουργούν ρατσιστικά στερεότυπα στον άνθρωπο υποστηρίζοντας ότι οι υπόλοιποι λαοί είναι εχθροί του έθνους, ενώ στην ουσία τα ψεύτικα μίση δημιουργούνται για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των αφεντικών. Το πετρέλαιο, αλλά και πολοί ακόμα οικονομίκοι λόγοι μετατρέπουν τον λαό σε πιόνια, τα οποία παίζουν σε μια παρτίδα σκάκι δίχως νόημα νίκης η ήττας εφόσον το αποτέλεσμα θα είναι χιλιάδες αν οχι εκατομμύρια νεκροί. Στην πραγματικότηα η δημιουργία φυλετίκων εχθρών χρησιμοποιείται για να αποσπάσει τον λαό απο τον μοναδικό εχθρό που είναι ο ταξικός.

Ενα άλλο βασικό θέμα είναι οι βαφτισμένες «αυτοκτονίες» στα στρατόπεδα και κυρίως στις παραμεθώριες περιοχές. Πολλοί φαντάροι που βρίσκονται στα φυλάκια των περιοχών αυτών παίρνοντας οδηγίες απο ανώτερους τους για κάποια συγκεκριμένα γεγονότα που γίνονται εκεί (όπως εμπόριο ναρκωτικών, λευκής σαρκώς) πρέπει να σκύψει το κεφάλι κάνοντας πως δεν είδε τίποτα. Αν κάποιος παρεκλύνει απο αυτές τις οδηγίες υπάρχει μεγάλη πιθανότητα την επόμενη μέρα να βρεθεί νεκρός. Αυτό όμως δεν είναι αυτοκτονία, είναι δολοφονία.

Ο ρόλος του στρατού σε ατομικό επίπεδο είναι καταστροφικός για την ψυχοσύνθεση του άμμεσα εμπλεκόμενου και οχι μόνο. Όντας ένας κρίκος της μεγάλης αλυσίδας της καταστολής σε υποχρεώνει να υπακούς τυφλά στους ανώτερους σου, των οποίων οι διαταγές και οι τιμωρίες ταπεινώνουν τους «κατώτερους» εξευτελίζοντας τους, διμιουργώντας υποταγμένες συνειδήσεις και άβουλα όντα.

Όταν ενα άτομο έχοντας υποστεί τέτοιου είδους καταπιεστίκες συμπεριφορές, επιστρέψει στην κοινωνία υπάρχει περίπτωση να λειτουργήσει φασιστίκα και απολυταρχικά. Μερικες φορές η πίεση που τους ασκείται είναι τόσο αφόρητη ώστε να αποκτούν ψυχολογικά προβλήματα με κατάληξη κάποιο ίδρυμα ή την κατανάλωση ψυχοτρόπων ουσιών.

Αυτές οι διδικασίες και συμπεριφορές έχουν ιδιαίτερη βαρύνουσα σημασία όταν συμβαίνουν σε ηλικίες κάτω των 20 ετών όπου η συνείδηση και η κρίση του ατόμου είναι αρκετά εύπλαστες και κατά συνέπεια ο άνθρωπος πιο ευάλωτος.

Ακολούθος ,η καταστροφή στην οποία υπόκεινται το περιβάλλον είναι τεράστια.Κυρίαρχα παραδείγματα είναι η Χιροσήμα και το Ναγκασάκι όπου ακόμα και σήμερα παρατηρούνται πολλά φαινόμενα τερατογεννέσεων,καθώς στο έδαφος υπάρχει ακόμα ενεργό ουράνιο.