Κυριακή 11 Μαΐου 2008

Για την Οίτη ...

Η καταστροφή του φυσικού πλούτου εχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις όπως διαπιστώσαμε ιδιαίτερα το περασμένο καλοκαίρι.Ένας απο τους ελάχιστους εναπομείναντες πνεύμονες αυτης της χώρας, κινδυνεύει να καταστραφεί απο τα μεταλλεία βωξίτη, που σκοπεύει να εγκαταστήσει η εταιρεία ΕΛΜΙΝ του ομίλου βαρδινογιάννη.

Το όρος Οίτη φιλοξενεί 22 χωριά και ενα σπάνιο δασικό οικοσύστημα με χλωρίδα που ξεπερνά τα 1500 είδη.Η ψυχική ηρεμία και αγαλίαση που επικρατούν στο βουνό,η τεράστια πανόδα και η βλάστηση του, το καθαρό πόσιμο νερό του ,η κτηνοτροφία και η γεωργία (που είναι η βασική ενασχόληση του ντόπιου πληθυσμού) θα αντικατασταθούν απο ηχορύπανση και μόλυνση.Αυτο θα προκαλέσει εξαφάνιση ζώων και φυτών οπως και ερήμωση με αποτέλεσμα την καταστροφή οποιασδήποτε προοπτικής εναλακτικού τρόπου ζωής των κατοίκων.

Η εταιρία εχει καταθέσει σχέδιο στις αρμόδιες αρχές σύμφωνα με το οποίο θα ανοικτεί το βουνό σε 296 σημεία.Για να φτάσουν τα μηχανήματα ,οι εργάτες και τα φορτηγά στα σημεία εξώρηξης χρειάζεται ενα νεο δυνατό οδικό δίκτυο που θα χτιστεί πάνω σε κορμούς δέντρων και νεκρά ζώα.Καυσαέρια φορτηγών ,πετρέλαιο και λοιποί ρίποι θα διοχετευτούν φυσικά στον υδροφόρο ορίζοντα που καταλήγει στις βρύσες των σπιτιών της φθιώτιδας και ενός μέρους της αττικής.

Αρκεί να σκεφτεί κανείς,οτι απο κει πηγάζουν ο ασωπός,ο κάκαβος,η βίστριζα και ο γοργοπόταμος, για να αναλογιστεί το μέγεθος της καταστροφής .Ο γοργοπόταμος εχει τον περισότερο όγκο νερού απο ολα τα φαράγγια στην ελλάδα και θεωρείτε ενα απο τα ποιό δύσκολα φαράγγια στην ευρώπη με 22-25 καταράκτες, ενας εκ των οποίων φτάνει στα 93 μέτρα.Αυτό επιτάσει την προστασία του απέναντι στις ληστρικές επιθέσεις του ομίλου βαρδινογιάννη.

Ένα υγιές οικοσύστημα όπως το δάσος απορυπένει τον αέρα ,φιλτράροντας τον απο διοξείδιο του άνθρακα, ρύπους και αέρια σωματίδια, προσφέροντας οξυγόνο.Επίσης είναι η ομπρέλλα προστασίας του πλανήτη ενάντια στην αύξηση της θερμοκρασίας λόγο του φαινομένου του θερμοκηπίου καθώς και στην υπεριώδη ακτινοβολία.Ας μην ξεχνάμε και την συγκράτηση εδάφους και νερού απο τις ρίζες των δέντρων που δεν επιτρέπουν κατολισθήσεις και πλημύρρες.

Οι ντόπιοι πληθυσμοί έχουν συνυφάνει τον τρόπο ζωής τους με το βουνό.Ακόμη και αν είναι λιγότερο εξαρτημένοι απο αυτό σε σχέση με τους προγόνους τους ,η ύπαρξη του ειναι απαραίτητη για εκείνους και ιδίως για τις οικογένειες που ζουν απο αυτό.Λόγου χάρη παραγωγοί οσπρίων και πατατών όπως στην Παύλιανη.Επιπρόσθετα, η εκμετάλευση ξυλείας και άλλα τόσα που μπορεί να προσφέρει το δάσος σε ένα νοικοκυριό όπως φρούτα και χόρτα, συρρικνώνουν τις οικονομικές ελλείψεις που δημιουργούνται όλο και σε περισσότερους χαμηλόμισθους.

Οι πρώτοι που θα αντιμετωπίσουν την οργή της φύσης, είναι αυτοί οι πληθυσμοί που για χάρη της απαρνιούνται τις ευκολίες της πόλης και πολεμάνε καθημερινά για να κρατήσουν τα πατρικά τους σπίτια, το βιος τους και τη μόνη πατρίδα τους , τα παιδικά τους χρόνια.Σε αυτό τον τόπο δημιούργησαν τον πολιτισμό τους,ανέπτυξαν την αίσθηση της ελευθερίας τους και αυτό τον τόπο χρησιμοποίησαν ως ορμητήριο στις λαικές τους εξεγέρσεις .

Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια τουριστικής ανάπτυξης με σεβασμό προς το περιβάλον.Αρκετές οικογένειες βγάζουν τα προς το ζειν είτε με τους ξενώνες τους ειτε με διάφορα αλλα καταλύματα ή καταστήματα.Αυτοί οι άνθρωποι ,μπορεί κανείς να απαντήσει πως θα ζήσουν με τα μεταλλεία στο κατώφλι τους;

Όλοι οι «σοφοί» αυτού του τόπου μιλούν για αποκέντρωση και για την κόλαση των αστικών κέντρων, όμως οχι μόνο δεν βοηθάνε τον κόσμο να μείνει στα σπίτια του αλλά τον διώχνουν στο όνομα του χρήματος και της εξουσίας.Η εταιρία κάνει προφορικές εξαγγελείες των επαγγελμάτων που θα δωθούν στους κατοίκους.Ανταλάγματα τα οποία ειναι μηδαμινά και εφήμερα σε σχέση με την καταστροφή που θα υποστεί το περιβάλον.Και πώς να μην είναι άλλοστε εφόσον η οικολογική καταστροφή είναι αναρίθμητη και μόνιμη επηρεάζοντας μας όλους.

Οι νόμοι περί εκμετάλευσης του ορυκτού πλούτου είναι ανούσιοι αφού δεν εφαρμόζονται στην πράξη αλλά και δεν έχουν αλλάξει ουσιαστικά από την δεκαετία του πενήντα.Παρόλο που οι νόμοι παραμένουν αμετάβλητοι δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τις καταναλωτικές ανάγκες και την τεχνολογία που υπηρετούν. Αυξάνονται απειλητικά και κανείς δεν ανατρέπει αυτό το γεγονός.Αναμφίβολα το κέρδος πατάει πάνω στο πτώμα της φύσης.

Το κράτος θέλοντας πάντα να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα μεγαλοεταιριών μολύνει αέρα και νερό, σκάβει και γκρεμίζει βουνά, αρρωσταίνει και σκοτώνει ανθρώπους και ζώα.Αφήνοντας εις γνώσην του, κενά στο νομοθετικό πλαίσιο,λύνοντας έτσι τα χέρια των αφεντικών ώστε να δράσουν ανενόχλητα μετατρέποντας οτιδήποτε φυσικό , υγιεινό,χαρούμενο και ζωτικό σε αφύσικο, ανθυγιεινό, άρρωστο και σάπιο.

«Το σχέδιο τους γνωστό, να μπουν σιγά σιγά στο βουνό και να κάτσουν καμιά πενηνταριά χρόνια ώστε κανείς να μην μπορεί να τους κουνήσει, έτσι κάνουνε και στην Υπάτη.Σκάβουν όλη την νύχτα και με την δικαιολογία οτι βγάζουν τα παλιά μεταλλεύματα συνεχίζουν το σκάψιμο ενώ τους το έχουν απαγορεύσει.Έτσι και αλλιώς κανείς δεν μπορεί να τους ελέγξει, γιατί κανείς δεν έχει νομικά το δικαίωμα να μπει στα μεταλλεία», όπως λένε και οι κάτοικοι.

Κλείνοντας λοιπόν να πούμε οτι σημασία έχει να συνειδητοποιήσουμε όλοι πως η προστασία του φυσικού πλούτου και η πάλη ενάντια σε αυτούς που προσπαθούν να μας τον στερήσουν είναι μονόδρομος που οδηγεί στη επανοικοιοποίηση μιας αξιοπρεπής και ελεύθερης ζωής σε αρμονία με την φύση.

Λίγα λόγια για τους φίλους μας τα ζώα...

Λίγα λόγια για τους φίλους μας τα ζώα...

Η αυγή του 21ου αιώνα βρίσκει την εκμετάλευση και το εύκολο χρήμα να είναι δύο απο τις βασικές ιδέες που έχουν πλέον εδραιωθεί στον ανθρώπινο νου.Κράτος και αφεντικά προσπαθούν να παράγουν όσο περισσότερο κέρδος για αυτούς , ενω ταυτόχρονα , αδιαφορώντας για τον υπόλοιπο λαό , θεσπίζουν νόμους και διατάγματα τα οποία μόνο υπέρ του λαού δεν θα μπορούσαν να ήταν...

Στο παιχνίδι αυτό ομως δεν παίζουν μόνο άνθρωποι... Τα ζώα ήταν ένα ακόμα θύμα της μανίας των αφεντικών για περισσότερο κέρδος.

Στη σημερινή εκβιομηχανισμένη κοινωνία , οι περισσότερες μεγαλο-εταιρίες καλλυντικών και ειδών οικιακής χρήσεως, χρησιμοποιούν στα εργαστήριά τους ζώα για την δοκιμή των προιόντων τους πριν τα πλασσάρουν στην αγορά. Ζώα όπως σκύλοι, γάτες, πίθηκοι, κουνέλια, ποντίκια κ.α φυλακίζονται σε μικροσκοπικά κλουβιά και καθημερινά δοκιμάζονται σε διάφορα χημικα συστατικά που εμπεριέχονται στα προιόντα αυτά. Συστατικά τα οποία τα οποία αν δεν τους επιφέρουν το θάνατο, στην καλύτερη περίπτωση τα κάνει να υποφέρουν απο εγκαύματα, τύφλωση κ.α παρόμοιου είδους βασανιστήρια. Βασανιστήρια τα οποία θα μπορούσαν να σταματήσουν αν οι μεγαλο-εταιρίες αυτές χρησιμοποιούσαν τεχνιτό βιο-ιστό για τα πειράματα τουςκαι όχι ζωντανούς οργανισμούς μα αισθήματα και νοημοσύνη.

ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΠΑΤΑΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΠΤΩΜΑΤΑ ΖΩΩΝ.

Η μανία του ανθρώπου ομως για κέρδος δεν σταματάει εκεί...

Στα τσίρκο, τα οποία αρχικά φιλοξενούσαν ακροβάτες, ζογκλέρ, και ταχυδακτυλουργούς μόνο , πλέον έχουν συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα τους και σόου με ζώα. Ζώα οπως τίγρης, λιοντάρια, ελέφαντες, άλογα κ.α φυλακίζονται σε κλουβιά τα οποία μερικές φορές μπορεί να είναι και μικρότερα απο το μεγεθός τους (π.χ το κλουβι της καμηλοπάρδαλης η οποία βρίσκεται συνεχώς σκυμένη). Ακολούθως, πολλές φορές στερούνται την ιατρική φροντίδα, ενω οι συνθήκες υγιεινής και σίτησης είναι απο άθλιες έως ανύπαρκτες. Το πιο παράδοξο ομως είναι οτι αναγκάζονται να κάνουν παραφύσην ακροβατικά , τα οποία για να τα μάθουν ξυλοκοπούνται και παραμένουν ατάιστα συστηματικά και για μέρες εως ότου υποκήψουν στο μαστίγιο του θηριοδαμαστή.

Παρόμοιες συνθήκες επικρατούν και στους ζωολογικούς κήπους , οι οποίοι προκειμένου να προσφέρουν «θέαμα» , εγκλωβίζουν ζώα σε κλουβιά υπο άθλιες συνθήκες διαβίωσης για ολο ή το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους.

Η «ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ» ΚΑΙ Η «ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ» ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟ ΤΩΝ ΖΩΩΝ.

Ταυτόχρονα , τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει μόδα τα pet-shop, τα οποία θησαυρίζουν στις πλάτες των νεογέννητων (και όχι μόνο) ζώων. Τα ζώα εγκλωβίζονται σε κλουβιά στα οποία πολλές φορές οι συνθήκες υγιεινής που επικρατούν είναι ανύπαρκτες. Τρώνε και κοιμούνται δίπλα στις ακαθαρσίες τους ενω μερικές φορές δεν τους παρέχεται καμία ιατρική φροντίδα.Επίσης έχει διαπιστωθεί οτι πολλές φορές τα ταΐζουν φάρμακα προκειμένου να παραμείνουν μικρά και αξιολάτρευτα αλλά και ειδικά χάπια ώστε να αναπαραχθούν και τους μήνες οι οποίοι είναι εκτος της περιόδου αναπαραγωγής τους.

ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΠΑΤΑΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Φυσικά, το να αγοράσεις ένα ζώο δεν λύνει το πρόβλημα εγκλωβισμού του , διότι το κλουβί δεν θα παραμείνει άδιο... Αντιθέτως, θα βρεί πολύ συντομα τον νεο κρατουμενο του.

Πόσα πτώματα άραγε πρέπει να υπάρξουν , μεχρις ότου ο άνθρωπος να καταπνίξει την μανία του για κέρδος;

Πόσες ζωές πρέπει να χαθούν από πλάσματα τα οποία για κάποιους ειναι κατώτερα και ίσως ανούσια;

Πόσα ζώα πρέπει να θυσιαστούν στο όνομα του κέρδους και της κατανάλωσης;

Δεν προτείνουμε λύσεις, ούτε κατέχουμε την μοναδική αλήθεια... Ομως σίγουρα στεκόμαστε απέναντι και ενάντια στην κοινωνία της κατανάλωσης η οποία πατάει πάνω στην εκμετάλευση ανθρωπών και ζώων.

Αγκάθι.