Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2007

->''ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ'' ΥΠΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ...

Σάλο έχει προκαλέσει τις τελευταίες μέρες η γνωμάτευση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά η οποία, όχι μόνο επιτρέπει αλλά και προτρέπει τη χρήση καμερών από τις αρχές για διαδηλώσεις και γενικώς δημόσιες συναθροίσεις. Επί της ουσίας, η συγκεκριμένη εγκύκλιος έρχεται να νομιμοποιήσει ό,τι ως τώρα γινόταν με τη σιωπηλή συναίνεση ΕΛ.ΑΣ., δικαστικών και κράτους.

Κανείς δεν μας εξήγησε όμως τι ακριβώς έχει στο μυαλό του όταν μας μιλάει για συναθροίσεις, καθώς αυτή η λέξη μπορεί να ερμηνευτεί από τον καθένα όπως τον συμφέρει. Εντύπωση δημιούργησε επίσης η εξής δήλωση του: '' Όσοι έχουν αντίθετη άποψη'' , δηλαδή όσοι ΄θποστηριζουν ότι υπερέχει η προστασία των προσωπικών δεδομένων, αυτοί ,''επικροτούν ή ανέχονται τα επεισόδια''. Λογικές σαν αυτές δεν μπορούν παρά να μας θυμίσουν παλιότερες εποχές και καταστάσεις που όλοι μας θέλουμε να ξεχάσουμε...

Η Ελλάδα, που πλέον διαθέτει κάμερες σε γήπεδα, τράπεζες, δρόμους και γενικά σε δημόσιους χώρους, προσπαθεί να μιμηθεί άλλα κράτη, που δρουν με τη λογική του φακελώματος των πολιτών. Ήδη στην Αγγλία και στην Αμερική, ένας μέσος κάτοικος αστικών κέντρων καταγράφεται περισσότερες από 100 φορές τη μέρα. Συγκεκριμένα εδώ, η κυβέρνηση με αφορμή την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων και ύστερα από μια απίστευτη προπαγάνδα περί τρομοκρατίας και άλλων δαιμονίων, εγκατέστησε αρχικά τις κάμερες. Οι Ολυμπιακοί τελείωσαν, όμως οι κάμερες παρέμειναν με πρόσχημα τη ρύθμιση του κυκλοφοριακού και της βίας στα γήπεδα.

Ας μη γελιόμαστε... Οι κάμερες δεν έχουν λύσει τίποτα από αυτά. Το κυκλοφοριακό συνεχίζεται και η βία στα γήπεδα απλά μεταφέρθηκε έξω από αυτά (π.χ. φαινόμενα Παιανίας). Σιγά σιγά, επιβεβαιώνεται στα μάτια του κόσμου αυτό που φοβόμασταν καιρό τώρα. Έχουμε μπει σε ένα δρόμο που τα προσωπικά μας δεδομένα είναι στη διάθεση του καθενός και ο κλοιός γύρω από τις ελευθερίες μας όλο και στενεύει. Άμεσο και πρακτικό αποτέλεσμα από όλα αυτά , η αποτροπή του κόσμου από το να διεκδικεί τα δικαιώματά του στο δρόμο, αφού ο καθένας θεωρείται εν δυνάμει τρομοκράτης.

Λαμβάνοντας υπ' όψιν τις τεχνολογικές δυνατότητες της εποχής, που ένα άτομο μπορεί να αναγνωριστεί ακόμα και από το περπάτημα ή το σωματότυπό του, δεν μπορούμε καν να φανταστούμε πως θα χρησιμοποιηθούν από ένα καθεστώς, που διαμορφώνοντας άβουλες συνειδήσεις γίνεται όλο και πιο αυταρχικό.

Αλήθεια, έχουμε καταλάβει Γιατί τόσα ψέμματα ?? Γιατί λίγο πριν μπουν οι κάμερες, η τηλεόραση κατακλείστηκε από παιχνίδια reality? Έχουμε συνειδητοποιήσει πραγματικά πως θα ήταν άμα ο καθένας μας, ανεξάρτητα από ιδεολογίες και πεποιθήσεις , βρισκόταν συνεχώς υπό επιτήρηση από κάποιον απρόσωπο ''μεγάλο αδερφό'' πίσω από τις οθόνες?? Και επειδή ο χειρότερος μπάτσος είναι αυτός που κρύβουμε μέσα μας, η κοινωνία δεν αλλάζει με δικαστικούς και γνωμοδοτήσεις, αλλά με το να αναθεωρήσουμε τι είναι για τον καθένα μας ηθικό και λογικό.. Αξίζει για μία υποτιθέμενη ασφάλεια, δημιουργημένη για να εξυπηρετεί ανάγκες και να καλύπτει συμφέροντα, να θυσιάσουμε την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μας???

Δεν υπάρχουν σχόλια: